URAk 3.000 m ² lezka kendu ditu Navaridaseko aintziran, urlehortar eta hegaztientzako babesleku egokiagoa izan dadin

0
PRUEBA

URAk 3.650 m ² lezka kendu ditu Navaridaseko aintziran, urlehortar faunarentzako (anfibioak eta hegaztiak) babesleku egokiagoa bilakatzea ahalbidetzeko. Era berean, lau putzu induskatu ditu sakonera handieneko zatietan, urlehortarren babesleku izan daitezen, baita urak urriak direnerako ere. Halaber, 3  lagin egingo dira, urmaelean metatuta den eta deskonposatzen ari den materia organikoaren sakonera ezagutzeko eta, ondoren, zati batean kentzea komeni den edo ez erabakitzeko:  lohiz betetzea saihestea xede.

URAk eta Navaridaseko Udalak sinatutako Ibilguak, ertzak eta errekak lehengoratzeko hitzarmenaren pean gauzatzen duen jarduketa da, eta udalerriko biodibertsitatea eta natura-guneak kontserbatzeko Udalak proposatutako jarduketa-sortaren egitasmoetako bat da.

Navaridasko urmaela Euskal Autonomia Erkidegoko Naturagune Babestuen Sarean sartuta dago, Hezeguneen Lurralde Plan Sektorialak babestutako hezegunea da eta bere paisaia-balioengatik nabarmentzen da. 3 hektarea inguruko urmaela da, ez du drainatzerik kanpoalderantz, eta bere arroan erortzen den euri-ura baino ez du jasotzen. Urtaroko euri-urek elikatzen dute  (ura duenean, ur-laminak sakonera gutxi du), urteko prezipitazioa 500 l/m ² ingurukoa den lurralde batean, eta, beraz, ur-faunarentzako benetako bizi-oasia da, bereziki anfibioak eta odonatoak. Urtaroko izaera aldakor horrek (uren gazitasunarekin batera) biodibertsitatea oso berezia izatea eragiten du.

Navaridasko Udalak aurkeztutako azterketaren arabera, aintziran nagusi den landaredia ihitokia da (Juncus maritimus), lezkadi zabal batekin batera, eta horrek, batzuetan, ur-xafla ikustea eragozten du. Aintzira flora eta fauna espezie desberdinen habitata da, horietako batzuk balio ekologiko handikoak, eta horien artean anfibio batzuk nabarmentzen dira, hala nola apo motatu arrunta (Pelodytes punctatus) eta apo lasterkaria (Bufo calamita). Lezkadi lodian hegazti hauek aurki ditzakegu: ur-oilaskoa (Gallinula chlorupus), buitroia (Cisticola jundicis) eta polluela pintojaren esklusibotasuna (Porzana porzana).

Hezegunean inguruko mahastizaintza-ustiapenetik datozen mantenugai andana biltzen ditu, eta landaredi zingiratsua nabarmen handitzea eragin du. Horien artean lezkadia nabarmentzen da, interes botaniko handirik gabekoa. Orain 3650 m ² lezka horiek kentzeak urpeko landaredi-aintziraren ohea kolonizatzea ahalbidetuko du, beste fauna mota bati mesede egin diezaioketenak (ornogabeak edo hegaztiak, adibidez). Horrela, gaur egungo homogeneizazioa saihestuko da, eta urlehortarrak beren ugalketa-biotopoetara sartzea erraztuko da, horiek baitira, normalean, ibaiertzeko eremu sakon eta irekiak.

Proiektu honek Eskualde Garapenerako Europako Funtsaren (EGEF-FEDER) finantziazioa jasotzen du. 

Argazkiak: https://www.flickr.com/photos/uraagentzia/albums/72157713091431037