Emozio goiza izan da Lezaman. Lehenengo taldearen eraikineko prentsa aretotik pasa diren zazpi protagonistek sentimendu hutsa transmititu dute.
Aitor Elizegi presidenteak hitz egin du lehenengo. “Lezama erakunde askotara irekita dago eta abantaila bat dugu: ez gara inorentzat konpetentzia proiektu hau irakasteko. Historian lehen aldiz, Lezamarako ISO ziurtagiria jaso dugu, gure kudeaketa gaitasunagatik”.
Oso itxaropentsu dago instalazio berriek emango duten hobekuntzaren inguruan: “Lezamara iristen diren neska-mutilentzat ikuspegi eta misio bat izango da lehen taldearen eraikin berria. Ezin zitekeen gehiago itxaron bere bihotzean egoitza bat izan arte, iristen den talentua egunero Txopo eta Urkiagarekin topo egin dezan, proiektu honetan eta balio hauetan sinets daitekeela erakutsiko baitie. Athleticek etorkizuna du aurretik “.
Iribarrek, elkarteko lehenak, 1971ko erabakiaren garrantzia azpimarratu du: “Lezamarik gabeko Athleticek zailtasun handiak izango zituen mailari eusteko. Ondo azaldu zion Piru Gainzak Felix Oraaren Zuzendaritza Batzordeari, eta hark erosi zituen lur horiek. Hemendik, jokalari izugarriak atera dira. Lezama hau mundu osoari erakuts dakioke, ez bakarrik instalazioengatik, ia bilbotar gauza bat baitira, baita egiten den lanagatik ere. Hori gabe, ezin izango litzateke harrobiko jokalariek markatutako ildotik jarraitu”.
Santi Urkiagak mende erdia darama egunero joaten: “12 urterekin sartu nintzen eta 62 urte ditut. Instalazio horiek kalitatean jauzi handia egin dute belaunaldi guztientzat. Erreferente bat da, taldeen bisita asko ditugu eta lausenguak entzun besterik ez dago”.
Julen Guerrero, Madrildik autoz eta begietan distira zuela iritsia, hunkituta zegoen: “Hemen nire bizitzaren erdia baino gehiago igaro dut, gozamena da izandako bilakaera ikustea. Niretzat, Athletic izan da nire bizimodua. Zortzi urterekin sartu nintzenean, etxea, ikastetxea… Bizitza osoa eman nuen gora iristeko ametsean. Zelai eta entrenatzaile guztietatik igaro naiz “.
Rafa Alkorta ume bat zela iritsi zen, eta orain kirol zuzendaria da: “Duela 40 urte etorri nintzen Lezamara. Instalazioei eta teknologiari dagokienez, beti saiatzen gara entrenatzaile eta scouting onena izaten. Lehen talderako behar dugu. Neska-mutilekiko eta senideekiko tratua oso hurbila izan da beti “.
Erika Vazquez Nafarroako Lagunak taldean fitxatu zuten, baina 16 urte daramatza egunero: “2004an iritsi nintzen, Lezama nire bigarren etxea izan da beti, pribilegio bat da, futbolari bezala hazi naizen tokia, baina batez ere pertsona bezala. Instalazioak asko hobetu dira eta orduan ez zegoen emakumezkoen kategoria baxuagorik. Iritsi nintzenean, atentzioa gehien harritu ninduena zen aldagela bat genuela guretzat bakarrik”.
Iker Muniain betiko Athleticzalea da: “12 urterekin iritsi nintzen. Lezama nire etxea izan da, hemen haur bat izan naiz, nerabe bat eta heldu bat bihurtu naiz. Asko hazi naiz futbolari gisa, baina batez ere eta garrantzitsuena Klubarentzat, entrenatzaileentzat, taldekideentzat lan egiten duten pertsona horiek guztiek erakutsi dizkidaten baloreak dira. Sekulako zoriona da berarena izatea eta Lezaman hainbeste urte eman izana. Txikitatik arreta gehien erakarri zidana jokalariarentzat futbolaren hobekuntza exijitzea eta umea konbentzitzea izan zen”.
