Britainia Handiko Gizarte Zaintzen Bikaintasunerako Institutuak (SCIE) eta Osasunaren eta Zaintzen Bikaintasunerako Institutu Nazionalak (NICE) gida labur bat argitaratu dute, eta bertan, gizarte eta osasun arreta aldi berean behar duten adinekoei ordaindu gabeko zaintzak ematen dizkieten pertsonei laguntzeko gako garrantzitsuak biltzen dira.
Gidak zaintzaileek zainduentzat eta laguntzaileentzat duten garrantzia hartzen du abiapuntu gisa, eta rol hori bere gain hartzeak duen garrantzia eta inpaktua azpimarratzen ditu, zaintzaileen bizitzan, osasunean eta ongizatean ondorioak izanik.
Gida honek azpimarratzen du Erresuma Batuko gizarte-zerbitzuetako profesionalek zaintzaile-rola beren gain hartzen duten pertsonak identifikatu behar dituztela, eta jakinarazi behar zaie indarreko esparru juridikoak haien premiak ebaluatzeko eskubidea ematen diela, helduen zaintzaileen figura aitortzeko eta indartzeko formula gisa.
Gizarte-zerbitzuetako profesionalek jakinarazi beharreko alderdiei dagokienez, dokumentuak honako hau proposatzen du:
- Lehenik eta behin, zaintzailearen ebaluazioaren garrantzia nabarmentzen da. Prozesu horretan zehar, beren osasun, ongizate eta gizarte-arretako premien adierazpena sustatu nahi da, baita hezkuntzaren, prestakuntzaren edo lanaren arloan eskatzen diren laguntzak ere, besteak beste. Helburua da Erresuma Batuko tokiko agintariek laguntza-plan bat egitea, aldian behin berrikusi beharrekoa, zaintzailearen beharrak identifikatzeko eta premia horiei erantzuteko proposamenak egiteko.
- Bigarrenik, aipatutako beste gai bat edozein pertsonak zainketak bere gain hartzearekin batera joan behar duten atsedenaldien balioa Gizarte-zerbitzuetako profesionalei gomendatzen zaie atsedenerako dauden alternatibak erregulartasunez transmititzea: ohiko errutinan edo zainketa-ingurunetik kanpoko denbora gisa, norbaitek zainketa horiek aldi baterako bere gain hartzen dituen bitartean. Era berean, atsedenaldian zaintzailearen lehentasunak errespetatzea gomendatzen da (denbora, maiztasuna, atseden-mota), eta atsedenaldia behar bezala antolatzea, estres-faktore gehigarri bihur ez dadin.
- Hirugarrenik, pare-taldeen arteko laguntzaren onurak azaltzea komeni dela azpimarratzen da, bai eta zainketen esperientziak partekatzea ere, tokiko ingurunean zein linean. Gidak zaintzaileak aholkuak, informazioa eta esperientziak partekatzen lagun dezaketen praktika eta dinamika guztien garrantzia azpimarratzen du, gizarte eta laguntza emozionala emateko eta zaintzaileei eragin diezaiekeen gizarte isolamendua murrizteko. Ildo horretan, dokumentuak aipatzen du Hirugarren Sektoreko erakundeak, boluntarioak, laguntza-taldeak eta sare sozialak direla pare-taldeen arteko oinarrizko laguntza-iturrietako batzuk.
- Laugarrenik, gidak profesionalei planteatzen die hezkuntza-, prestakuntza edo lan-merkatuan sartzeko aukerei dagokienez orientazio-lanak egiteko beharrezkoak diren trebetasunak eta ezagutzak dituztela ziurtatzea; izan ere, horietako edozeinek ordezkapen malguak eragin ditzake zainketetan, baita zainketak bizitza profesionalarekin uztartzeko lan-planteamenduak eta/edo inguruan eskuragarri dauden laguntza-zerbitzu komunitarioak identifikatzea ere.
- Bosgarrenik, azaldu da komeni dela profesionalek prestakuntza-programa egituratu bat eskaintzea, orientazio egokia eta aholkuak emango dituena (trebetasunei, egoeren maneiuari eta abarri buruzkoak). zaintzaileen rola bere gain hartzen zuten pertsonei. Horrela, zaintzaileek zainketak modu seguru, iraunkor eta gaituan garatzen lagundu nahi da. Prestakuntza hainbat formaturekin planteatzea iradokitzen da (aurrez aurre, telematikoki, material inprimatuekin, etab.) Inklusiboa izan dadila , eta zaintzaile guztien premiei eta lehentasunei heldu behar die, haien adina, sexua, jatorria, kultura, sexu-orientazioa eta abar edozein direla ere.
- Azkenik, gizarte-zerbitzuetako profesionalek zaintzaileekin aldian behin elkarrizketak izatea gomendatzen da, zaintzaileen egoera eta ongizate emozionalaren maila Helburua da laguntza-premietan izan daitezkeen aldaketak zehaztea, zainketa-etapa bakoitzaren arabera. Ildo horretan, gidak nabarmentzen du garrantzitsua dela zaintzaileek banakako edo taldeko laguntza emozional eta psikologikoa jaso ahal izatea beren tokiko ingurunean.
Nahi izanez gero, ondorengo argitalpenera jo dezakezu: ‘Osasun-arazoak edo gizarte-laguntzako premiak dituzten helduei ordaindu gabeko arreta ematen dieten pertsonei laguntzea. Gida azkarra gizarte-zerbitzuetako profesionalentzat’ (Supporting people who provide unpaid care for adults with health or social care needs. A quick guide for social care practitioners, SCIE& NICE, 2022)
