Espainiako Espazio Agentzia: Gogaitzen gaituena ez da erabakia; aitzitik, badirudi Sevillara destinatuta zegoela hasieratik. Badirudi prozesua irekita zegoela Sevilla justifikatu ahal izateko. Gainera, bazen beste institutu bat han definitu zena, lehiaketarako aukerarik gabe. Formak bestelakoak izan zitezkeela uste dugu.
Itxaropen ekonomikoak. Ez gaitu kezkatzen Gabonetako kanpainak, epe luzeak baizik. Uda ostean, ikusten genuen ikasgaien prezioen igoerak oso eragin negatiboa izan zezakeela, eta atzeraldi batera ere eraman gaitzakeela, baina ez da hala izan. Gure industriak lanean jarraitzen du, nahiz eta hazkundea apur bat ahuldu den. Zailtasun gehigarri batekin, PERTEak, Next Generation funtsak atzerapenarekin esleitzen ari dira, eta inbertsio batzuk atzeratzen ari dira. Baliabide horiek ahalik eta lasterren eduki beharko genituzke, inbertsio eraldatzaileak egin ahal izateko.
Energia prezioak: Egoera ez da aurreikusten genuena bezain kezkagarria, baina oraindik hilabete hotzenak geratzen dira, eta ez da gerraren amaiera ikusten. Hori ez da erabat argitu, eta gure enpresek ondorioak jasaten jarraituko dute, baita administrazioek eta gizarteak ere. Atzeraldiaren egoera ez da probablea, baina geldialdi batek posible dirudi.
Energia berriztagarriak: Egoera honetan, deskarbonizazioa eta berriztagarrietarako trantsizioa azkartu egin da, baina baimenen prozesua ere bizkortu behar dugu, inbertsio-ahalmen horiek lehenbailehen martxan jartzea behar dugu. Sortzen dugun energia gertuko lekuetan kontsumitzea lortu behar dugu, eta energia horren partaide izatea.
Ulma/Orona: Eta errespetu osoa bi kooperatibek osatzen dituzten erabakiei eta Mondragon Taldearen erabakiei. Herrialde gisa, elkartasunean, guztion ongian eta epe luzerako begiradan oinarritutako proiektu kooperatibo hori aintzat hartzea interesatzen zaigu, une on eta txarretan funtzionatzen duen eredu erresilientea dela frogatu baita. Industria-arloko eredu kooperatiboa da, errekonozimendu handia duena, eta horrelako erakundeak izaten jarraitzea interesatzen zaigu.
Industria-hondakinen kudeaketa: Jakin behar dugu 2030era arte onartutako hondakinen plan bat dugula eta gai izan behar dugula industria-hondakinen gaiari heltzeko. Ekoberrikuntzaren bidez, hondakin gutxiago izatea, zabortegira material gutxiago eramatea eta material gehiago eta gehiago balorizatzea lortu behar dugu. Gaur egun, material guztiak ezin dira balorizatu. Europak eta Estatuak aginduta, udalerri guztiek inbentario bat eta plangintza bat izan behar dute 2028rako, sinadura-agiria kendu eta gordetzeko, eta Gardelegik Gasteiztik datozenak gorde ditzake. Eremu bakoitzak hondakin horien erantzule egin beharko luke, elkartasuna eta erantzukizuna bezalako kontzeptuetan oinarrituta. Ez da jasangarria, ezta solidarioa ere, herri batean daukagun hozkailua aldameneko udalerrira edo inguruko lurraldera eraman dezakegula pentsatzea. Ahalik eta ondoen gorde behar da, baina elkartasunagatik eta erantzukizunagatik egin behar da.
