Eusko Jaurlaritzak dagoeneko lizitatu du txosten sozioekonomiko bat, irizpide objektiboekin negoziazio mahaiaren oinarri izango den tarte edo kopuru ekonomiko bat ezarri ahal izateko
Mikel Torres Lehendakariordeak nabarmendu du elkarrizketa dela Hitzarmeneko Gutxieneko Soldatari buruzko akordioa lortzeko jarraitu beharreko bidea. Ekonomia, Lan eta Enplegu sailburuak azaldu duenez, «Eusko Jaurlaritzak hasitako konpromisoa da baldintza ezinhobeak sortzeko lan egitea, eragile sozialen, patronalaren eta sindikatuen arteko lanbide arteko akordio bat egon dadin».
Mikel Torres sozialistaren ustez, «albiste ona» da Confebask eta sindikatuak negoziatzera esertzea. «Eusko Jaurlaritzaren partetik bide horri ekin genion Euskadiko 2025eko aurrekontu orokorrekin, eta Jaurlaritzak eta nire sailak konpromisoa hartu zuten Eusko Legebiltzarrak prozesu horri ekiteko emandako ebazpena betetzeko». Hori dela eta, Ekonomia, Lan eta Enplegu Saila abian jarri da eta «txosten sozioekonomiko bat egiteko lizitazioa egin du, irizpide objektiboekin negoziazio mahaiari eskaintzeko tarte edo kopuru bat ezarri ahal izateko», azaldu zuen Cadena SER irrati-katean. Azterketa hori urteko lehen seihilekoan prest egotea aurreikusten da.
Lehendakariordearen ustez, Lan Harremanen Kontseilua (LHK) «funtsezko tresna da akordioak lortu ahal izateko, lan harremanen arloan ezin eztabaidatuzko ospea duen erakundea baita», eta «negoziazi -mahai bat da, nire eta Jaurlaritzaren konpromisotik abiatuta babestuko duguna». Izan ere, Eusko Jaurlaritzaren eta LHKren arteko «elkarrekintza ugari» nabarmendu zituen, eta, beraz, «esparru egokitzat» jo zuen, are gehiago «Euskadiko errealitate sozioekonomikoekin bat datorren negoziazio kolektiboko gutxieneko soldata» ezartzeko «sektore arteko akordio bat lortzeko giro ona» dagoenean.
Torresen ustez, «alderdi politikoak ados gaude», eta onartu zuen Euskadiko sektoreko hitzarmenek eta negoziazio kolektiboko hitzarmenek Espainia osoko batez besteko soldata altuena dutela, eta, beraz, «proposatzen diren kopuruetatik oso gertu gaude, ziurrenik». Hala ere, negoziazio kolektiboko gutxieneko soldata batek «segurtasun juridikoa emango lieke, batez ere gutxieneko soldatei, euskal errealitate sozioekonomikoa kontuan hartuta». Eta «zuhurtzia handiz, modu koordinatuan eta ildo zuzenean» lan egin behar dela nabarmendu zuen, eta emandako pausoa «ildo horretatik» doala uste du.
Ildo horretan, Eusko Jaurlaritzak txosten bat lizitatu du aholkularitza enpresa batek azterlan bat egiteko laguntza eman dezan. Azterlan hori Ekonomia, Lan eta Enplegu Sailarekin batera egingo du, euskal errealitate sozioekonomikoa zein den islatzen duten aldagai objektibo guztiak kontrastatu eta sartzeko. «Gure konpromisoa da aurtengo lehen seihilekoan edukitzea eta negoziazio-mahai horri eskaintzea, Eusko Jaurlaritzaren laguntza eta konpromiso horren zati gisa».
Laneko ezbehar tasagatik interpelatuta, Mikel Torres sozialistak nabarmendu zuen gertatzen diren lan istripuak deitoratu zituen, eta «ia denak saihesgarriak» izan daitezkeela. Eta gogorarazi zuen, besteak beste, enpresaburuari berari eta enpresari dagokiela ezbehar tasa saihesteko beharrezko neurri guztiak jartzea, langileei prestakuntza egokia eman beharko lieketelako, segurtasun elementu guztiak behar bezala eduki beharko lituzketelako, norbera babesteko ekipamenduak eduki beharko lituzketelako eta makinak berrikusi beharko lituzketelako. Eta «batzuetan, istripuak gertatu eta ikertzen direnean, segurtasun baldintzak bete ez diren egoerak detektatzen dira».
Horren aurka borrokatzeko, lan ikuskaritzez gain, «enpresarien eta enpresen lan kontzientziazioaren» alde egin zuen, lan absentismoarekin egiten den maila berean: «Uste dut gizarte eragileen asmo txarreko mezu batek eramaten gaituela, eta arreta gehiago jarri behar dela bizia galtzen duten pertsonengan».
Ildo horretan, Torres Lehendakariordeak honako hau gogorarazi zuen: «Absentismoa da langile bat lanera joaten ez denean, eta ez profesional mediko batek baja ematen duenean, lan egiteko moduan ez dagoelako, eta hori lan eskubidea da». Baja medikoko egoera baten aurrean «funtsezko hainbat helburu aurkezten dira: gure zerbitzu medikoek arintasuna izatea, langilea lehenbailehen lanean hasi ahal izatea, horrek esan nahi duelako sendatu egin dela, eta lanean hastea ahalik eta malguena izatea, erabat ezin bada».
Eta deitoratu zuen «absentismoaren zifretan askotan sartzen direla kontziliazio eskubideak, baimenak, lizentziak, amatasun edo edoskitzeagatiko bajak… absentismoa eta lanera joateko ezintasuna bereizten ez dituen totum revolutum bat egiten da». Ildo horretan, «modu diskretuan lan egiten ari da gizarte elkarrizketaren mahaian, gutxieneko akordio bat lortzeko gizarte eragile guztiekin, lanaren balioa sustatzeko estrategia bat ezartzeko». Arrazoi medikoengatik (asko gaixotasun profesional berriengatik edo osasun mentalarekin zerikusia duten gaixotasunengatik) lanera joaten ez diren pertsonen indize handiaren arrazoiak aztertzeaz gain, «lanaren balioa sustatu nahi dugu, eta baja mediko baten ondoren langileak lan-merkatuan sartu ahal izatea, lehenbailehen eta medikuak alta ematen duenean».
